به گزارش روابط عمومی پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، محمدرضا برزگر استاد موسیقی  کتولی ضمن اشاره به این نکته که موسیقی کتولی شناسنامه دارد و در مهر ۱۴۰۰ ثبت ملی شده، درباره شرکت کنندگان این بخش جشنواره ملی موسیقی جوان گفت: امسال ۴۰ اثر را داوری کردیم؛ افرادی از سنین مختلف در دو قسمت ساز و آواز شرکت کرده بودند. اجراهای ضعیف هم در جشنواره داشتیم اما به نظرم از  روی آثار ارسالی نمی‌شود، قضاوت کرد و اجرای جشنواره به صورت مجازی به کار شرکت‌کنندگان لطمه زده است

او تاکید کرد که اجرای روی صحنه در حضور داوران ارزش و اعتبار بیشتری دارد و توانایی شرکت‌کنندگان را دقیق‌تر به نمایش می‌گذارد.

این داور  توضیح داد: متاسفانه برخی شرکت‌کنندگان  نمی‌توانند ساز دوتار را درست کوک کنند و درست بنوازند. نوع پنجه‌زدن برخی شرکت‌کنندگان  و تکنیک‌های دست راستشان شبیه نوازندگان خراسان  است نه منطقه کتول. شیوه نوازندگی در موسیقی کتولی بسیار لطیف و آرام است.

برزگر همچنین توضیح داد:  در زمینه آواز هم برخی افراد ناموفق ظاهر شده بودند و ناکوکی و  فالش در آوازشان محسوس بود. این اشتباهات به شیوه آموزش و نیز سن کم شرکت‌کنندگان مربوط است و این علاقمندان نیاز دارند که آموزش‌های درست‌تری ببینند و بیشتر کار کنند.

این استاد موسیقی کتولی، با اشاره به اینکه هنوز موسیقی بومی در ایران کاملا آکادمیک نشده، توضیح داد: موسیقی نواحی کلاس آموزشی ندارد و معمولا سینه به سینه انتقال پیدا کرده است. افراد زیادی در روستاها هستند که موسیقی مقامی می‌نوازند اما هرگز استاد ندیده‌اند و براین اساس استعدادهای ذاتی و به تجربه نواختن و خواندن را آموخته‌اند.

او همچنین اشاره کرد که به عنوان داور معمولا از شرکت‌کنندگان نمی پرسند چقدر تمرین کرده‌اند یا استادشان چه کسی بوده؟ کجا دوره دیده‌اند اما تاکید کرد که جشنواره می‌تواند در زمینه رونق موسیقی مقامی و سوق دادن جوانان به آموزش‌های درست و آکادمیک نقش زیادی داشته باشد.

برزگر در این باره گفت: من از برگزارکنندگان این جشنواره بسیار تشکر می‌کنم که بخش نواحی را به جشنواره اضافه کرده‌اند چرا که موسیقی مقامی ما در مقایسه با موسیقی پاپ و موسیقی ردیف دستگاهی مورد تبعیض قرار گرفته و منزوی شده است. در حالی که موسیقی بومی ما حرف برای گفتن دارد و قبل از اینکه موسیقی ردیف و دستگاهی بودجود بیاید موسیقی نواحی وجود داشت.

این استاد موسیقی کتولی ضمن بیان این نکته که فرهنگ شفاهی مملکت ما و نیز رازهای بسیاری در موسیقی نواحی نهفته است، توضیح داد: پیشکسوتان بسیاری آمدند و رفتند و آثاری از خود به جای گذاشته‌اند و در هر منطقه نماد و سمبل بوده‌اند. به هر حال نسل جدید کارشان را دنبال می‌کند اما نیاز دارند که این موسیقی را درست و دقیق بیامورند. این هنرمندان جوان در این عصر زندگی می‌کنند و نیاز دارند به دیده شدن و عرضه موسیقی مقامی. در نتیجه جشنواره ملی موسیقی جوان در بخش موسیقی نواحی می‌تواند به آنها امید و انگیزه بدهد و موسیقی نواحی را احیا کند. بقای موسیقی و شناساندن نغمه‌های قدیمی موسیقی نواحی کاری است که در جشنواره به نتیجه می‌رسد و من امیدوارم مسئولان با حمایت‌های بیشتر فرصتی فراهم کنند که راه گذشتگان را بهتر بپیماییم و ایندوارم فرهنگ موسیقایی مناطق مختلف ایران زنده بماند و به آیندگان  منتقل شود.

 

گفتگو: آذر مهاجر