به گزارش روابط عمومي انجمن موسيقي ايران، بیژن کامکارعضو هیئت داوران بخش نواحي نهمین جشنواره موسیقی جوان در بخش ساز دف گفت: بچه هایی كه من اجرایشان را دیدم همه توانمند بودند. از دید من تفاوت نفر اول تا نفر آخر سه چهار نمره بود. تفاوت تنها در قدرت و انرژی و توان دستهایشان بود وگرنه از نظر سونوریته، حس ، شوق و شوری که به خرج دادن واقعا همه این شرکت کنندگان نزدیک به هم بودند. بیژن کامکار در ادامه افزود: با این استعدادهایی که دیدم واقعا تاسف می خورم که این بچه ها حامی جدی ندارند. این انتظار را دارم از بچه هایی که در این جشنواره با قدرت ساز می زنند و ستاره جشنواره موسیقی جوان می شوند حمایت جدی صورت بگیرد. حتی می توانند برای تشویق همین بچه ها آنها را به فستیوال های بین المللی ببرند. هر استانی تلویزیون و اداره فرهنگ و ارشاد دارد که متولیان موسیقی هستند و می توانند گروه داشته باشند و از این استعدادها در گروه هایشان حمایت کنند. وی همچنین عنوان کرد: طبیعی است که امروز این همه دف نواز خوب و جوان و نوجوان را در اینجا دیدیم؛ چرا که طی چند دهه اخیر افراد زیادی با تفکرات و توانایی های متفاوت از این ساز در آنسامبل های ایرانی، کلاسیک، پاپ و جاز و غیره استفاده کرده اند. حتی در موسیقی های افکتیو و موسیقی فیلم ها نیز از دف استفاده کرده اند و این باعث فراگیر شدن این ساز شده است. این عضو هیئت داوران نهمین جشنواره موسیقی جوان در بخش ساز دف گفت: موسیقی ما به لحاظ کمی بسیار رشد کرده است؛ من بارها در مصاحبه هایم گفته ام زمانی بود که محمدرضا لطفی گروه شیدا را تاسیس نمود تمام تهران را زیر رو كرد ولي نتوانست یک عودنواز پيدا كند. تا اینکه به آقای میرصدقی که ویلن می زد گفت شما عود بزنید. همین الان شاگردان مرحوم نریمان، بهروزی نیا و فیروزی و ارسلان کامکار را ببینید که چقدر زیاد هستند. بیژن کامکار ادامه داد: اوایل انقلاب من اولین و آخرین دف نواز ایران بودم اما الان هزاران هزار دف نواز داریم و حتی جوان هایی هستند که وقتی دف می نوازند من خجالت می کشم دست به دف بزنم آنقدر که این عزیزان باقدرت و پرتوان ساز می زنند؛ البته هر از گاهی خطاهایی هم می شود اما واقعا از نظر کمی موسیقی ما رشد زیادی داشته است که جای خوشحالی دارد.