به گزارش روابط عمومی پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، نگار بوبان داور بخش عود جشنواره پانزدهم گفت: به خاطر شرایطی که در جامعه برای موسیقی، بخصوص موسیقی هایی غیر از ژانرهای پرفروش (مثل پاپ، رپ و انواعش)، حاکم است، جوانان و نوجوانانی که در سطوح مختلف یادگیری ساز یا آواز و موسیقی های دستگاهی و کلاسیک هستند، به رویدادی نیاز دارند که هم با دیگرانی شبیه خودشان در ارتباط قرارشان دهد و از این طریق برای فعالیت شان دست کم یک لایه معنای اجتماعی ایجاد کند، و هم با این کار احساس کنند پیشرفت شان می تواند جهت و ارزش داشته باشد و کسانی هستند که (مثلا داوران که قاعدتا در نسل های قبل از قبیل همین جوانان بوده ند) آنها را به رسمیت بشناسند و به اصطلاح عامه “برایشان کف بزنند”.

 

وی در خصوص تاثیرجشنواره موسیقی جوان بر کشف استعدادهای جوان افزود: کشف استعداد وقتی معنا پیدا میکند که مسیر تعریف شده‌ای برای کار و آتیه این جوانان (بخصوص برگزیدگان این جشنواره ها) وجود داشت و این استعدادهای کشف شده در آن مسیر به رشد خودشان و پیشرفت کارشان چشم امیدی می داشتند. من شخصا وقتی جوان ترهای عودنواز را در هنرستان و دانشگاه به شرکت در جشنواره تشویق می کردم، می گفتم که این جریان را فرصتی برای کار متمرکز و هدفمند ببینید که این خودش در ذات، برای پیشرفت کار خوب است.

 

این داور بخش عود پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان درباره کیفیت آثار شرکت کنندگان ساز عود اظهار داشت:در بین نوازندگان جوان عود، که معمولا در مقایسه با سازهای دیگر تعدادشان به مقدار قابل توجهی پایین تر است، آثاری که هم در مهارت نوازندگی و هم در بیان موسیقایی قابل توجه بودند، بیشتر به نظرم آمد. به طوری که چندتایی از آثار را می توانستم حتی نه برای ارزیابی جشنواره، که به عنوان یک قطعه زیبا و گوشنواز گوش کنم و لذت ببرم.

نگار بوبان ادامه داد:در سال های اخیر، در ساز عود، رده سنی الف همیشه بیشترین شرکت کننده را داشته و در میان نوازندگان رده های الف و ب هم هر سال چند نفر خوش صدا و با مهارت بودند. اما امسال می توان دید که به این ها، کیفیت بیان موسیقایی هم در بعضی آثار اضافه شده، که بسیار خوشحال کننده است. در رده ی سنی ج سال های قبل هم شرکت کنندگان خیلی کمی داشت (زیر پنج نفر) و هم اغلب اجرای خوبی بین شان نبود. اما امسال رده ی ج هم بهتر از پیش بود.

این نوازنده ساز عود با بیان اینکه هر ساز توانایی ها، امکانات و محدودیت های خودش را دارد، گفت: مهارت نوازندگی که صدای خوب از ساز عود در می آورد و اجرای جملات موسیقی با این مهارت، با آنچه روی یک ساز دیگر مثل تار یا سنتور خوب صدا می دهد (که اغلب هنرجویان به استادان این دو ساز گوش داده اند) یکی نیست. باید به کیفیت بیان موسیقایی آن مطلب توجه کنند، نه به تقلید مستقیم از نت نوشته شده برای ساز دیگر اهمیت دهند.

بوبان در پایان صحبتهای خود به گردهمایی اهالی موسیقی در زمینه های تخصصی شان، به عنوان داوران جشنواره اشاره کرد و اظهار داشت: در شرایط فرهنگی و اجتماعی که انجمن و گردهمایی آن هم به شکل هدفمند و تخصصی کمیاب و گاه برای بعضی زمینه ها نایاب است، اهالی موسیقی در بخش داوری خودآگاه یا ناخودآگاه این جشنواره را جایگزین چنین کانون فرهنگی می بینند.