وازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان که پس از اتمام بخش موسیقی دستگاهی، این روزها در حال برگزاری بخش موسیقی کلاسیک است در شانزدهمین روز شهریورماه به هنرنمایی نوازندگان دو ساز گیتار و ویولنسل اختصاص داشت.

تالار رودکی در این روز از نوازندگان این سازها میزبانی کرد و آن‌ها در مقابل هیئت داورانی متشکل از پدرام فسلفی، سیمون آیوازیان، علیرضا تفقدی و مهرداد پاکباز داوران ساز گیتار و امید جعفری، کریم قربانی، صنم قراچه‌داغی و محسن تویسرکانی داوران ساز ویولنسل به رقابت پرداختند.

امسال با دوره‌های گذشته بسیار متفاوت بود

پدرام فلسفی درباره ارزیابی خود از اجراها گفت: امسال با دوره‌های گذشته بسیار متفاوت بود. تصور می‌کنم که سطح گروه “الف” در حال نزدیک شدن به استانداردهای بین‌المللی است و ما در بخش گیتار می‌توانیم از نوازندگان خارجی دعوت کنیم که در این بخش شرکت کنند.

او ادامه داد: البته باید روی نقاط ضعف تاکید کنم چرا که روند جشنواره و صعود شرکت‌کنندگان نقطه قوت به شمار می‌رود. در مورد نقاط ضعف فکر می‌کنم، کم بودن اجراهای آماده‌سازی برای شرکت‌کنندگان و آداب صحنه بسیار مشهود است و به نظرم مدرسان باید هرچه بیشتر روی این موارد تمرکز کنند و قطعا از این پس اجراهایی که ما در صحنه “جشنواره موسیقی جوان” می‌بینیم تاثیرگذار خواهد بود.

او در پایان گفت: من روند صعودی را در جشنواره مشاهده کردم ولی امسال احساس می‌کنم که شرکت‌کنندگان دچار جهش بسیار بزرگی شده‌اند.

بیشتر ضعف نوازندگان جوان اجرایی است

علیرضا تفقدی نیز اجراها بخش گیتار جشنواره موسیقی جوان را اینطور ارزیابی کرد: قطعا شرکت‌کنندگان گروه “الف” بسیار قدرتمند ظاهر شدند و این قضاوت داوران را مشکل می‌کرد. یقینا ضعف‌هایی در شرکت‌کنندگان وجود داشت ولی به هر حال فکر می‌کنم اگر در این زمینه با اساتید مشورت کنند، می‌توانند ضعف‌های‌شان را رفع کنند. شرکت‌کنندگان به لحاظ تکنیکی در یک سطح بودند و شاید بیشتر ضعف‌های‌شان اجرایی است؛ ولی در کل آنچه را در توان‌شان بود را به نحو احسن به نمایش گذاشتند.

انگیزه و تلاش جوانان در روحیه اساتید بسیار تاثیرگذار است

مهرداد پاکباز در تفسیر اجرای شرکت‌کنندگان ساز گیتار گفت: فکر می‌کنم جشنواره در هر دوره پیشرفت می‌کند ولی به شرطی که به بُعد اجرایی شرکت‌کنندگان توجه بیشتری شود. به نظرم اگر فقط یکسال یک بار امکان اجرای صحنه‌ای با توجه به امکاناتی که در دسترس داریم، فراهم شود بسیار کم است. به نظرم شرکت‌کنندگان می‌توانند در ازای دریافت جوایز به اجرای برنامه بپردازند. در نهایت معتقدم دیدن انگیزه و تلاش جوانان در روحیه اساتید بسیار تاثیرگذار است.

او ادامه داد: در ارزیابی کلی، شرکت‌کنندگان خوب بودند ولی گروه سنی “الف” با انگیزه‌تر بودند و خوشبختانه در این چند سال به این گروه سنی در ایران توجهات بیشتر شده است و به نظرم در یک محیط رقابتی درست که صرفا بحث سابقه مطرح نباشد. شرکت‌کنندگان می‌توانند عملکرد بهتری داشته باشند؛ چرا که شرکت‌کنندگان در این سن خون‌سرد، پیگیر و علاقمند هستند که این موضوع برای اساتید هم شگفت‌آور است.

با نقطه ضعف مهمی در شرکت‌کنندگان مواجه نشدم

سیمون آیوازیان داور ساز گیتار نیز گفت: من فکر می‌کنم شرکت‌کنندگان گروه “الف” بهترین بودند و به نسبت در گروه‌های بالاتر شرکت‌کنندگان ضعیف‌تر می‌شوند. تقریبا تمام شرکت‌کنندگان در یک سطح نواختند. شرکت‌کنندگان در سنین پایین هنوز احساس و درک درست موسیقایی پیدا نکرده‌اند ولی این رده سنی با کمک راهنمایی‌های اساتیدشان تا اندازه‌ای مسیر را درست آمده‌اند. من با نقطه ضعف مهمی در شرکت‌کنندگان مواجه نشدم. البته تعدادی از هنرمندان از نظر تکنیکی مشکل داشتند که باید به اساتیدشان مراجعه کنند.

نقطه قوت جشنواره مدیریت صحیح آن است

کریم قربانی داور بخش ویلونسل نیز درباره ارزیابی خود از اجراهای نوازندگان جوان گفت: نوازندگان در این دوره به طبع بهتر از دوره‌های قبلی بودند. ما در این دوره رپرتوارها را کمی مشکل‌تر انتخاب کردیم و نوازندگان در هر سه رده بیشتر تلاش کردند و توانستند این قطعات را در حد قابل قبولی اجرا کنند. امیدوارم این انگیزه در هنرمندان جوان ایجاد شود که اگر سال آینده رپرتوار را ارتقا دادیم، بازهم از آن استقبال کنند.

او ادامه داد: فکر می‌کنم نقطه قوت جشنواره موسیقی جوان مدیریت صحیح آن است و خوشبختانه این نقطه قوت در تمام بخش‌های جشنواره تعمیم داده شده است.

جشنواره فرصت بسیار خوبی را در اختیار نوازندگان قرار می‌دهد

صنم قراچه‌داغی نیز اجراهای بخش ویلونسل را اینطور ارزیابی کرد: شرکت‌کنندگان در رده سنی “ج” با استعداد بودند البته چون من در سال‌های قبل در جشنواره حضور نداشتم، نمی‌توانم شرکت‌کنندگان را نسبت به سال‌های قبل مقایسه کنم، ولی نکته مثبتی که به نظرم می‌رسد این است که این موقعیت برای شرکت‌کنندگان وجود دارد که روی سن بیایند و این اشتیاق، انگیزه برای کار بیشتر نوازندگان را به وجود می‌آورد و امیدوارم نوازندگان روز به روز بیشتر پیشرفت کنند.

او ادامه داد: مسلما نوازندگان باید علاوه بر تکنیک روی فرم و استیل قطعات نیز کار کنند. جشنواره فرصت بسیار خوبی را در اختیار نوازندگان قرار می‌دهد که روی استیج بنوازند و این باعث ایجاد انگیزه در بین جوانان می‌شود و به طبع هر چه بیشتر کار را جدی بگیرند نتیجه بهتری خواهند داشت.

تمام دنیا موسیقی درآمد زیادی ندارد

امید جعفری دیگر داور این بخش نظر خود را اینطور اظهار کرد: شرکت‌کنندگان به لحاظ کیفی پیشرفت داشتند ولی نکته حائز اهمیت این است که تعداد شرکت‌کنندگان به نسبت دورهای قبل کاهش یافته است. متاسفانه نوازندگان کار و منبع درآمدی ندارند من در گذشته در چهار ارکستر می‌نواختم ولی امروز به جز چند ارکستر که به صورت محدود فعالیت می‌کنند ارکستر دیگری وجود ندارد؛ به همین خاطر جوانان رغبتی به موسیقی ندارند البته در تمام دنیا موسیقی درآمد زیادی ندارد و خود من علاوه بر نوازندگی در هنرستان هم تدریس می‌کردم و در رادیو نیز فعالیت داشتم.

او ادامه داد: به طور کلی سطح موسیقی در ایران افول کرده است و اگر اساتید موسیقی بازنشسته شوند دیگر گزینه‌های جایگزین نداریم. من همیشه به جوانان توصیه می‌کنم که هنر و فعالیت‌های هنری را جدی بگیرند به این خاطر که هنر زندگی بخش است البته در این میان باید برای جوانان نوازنده زمینه‌های اشتغال فراهم شود.

قطعا نقش دبیر جشنواره بی‌تاثیر نیست

محسن تویسرکانی داور بخش ویولنسل نیز گفت: فکر می‌کنم به نسبت سال‌های قبل اجراهای بخش ویلونسل خوب بود ولی گروه سنی “ج” از کیفیت خوبی برخوردار نبودند. شاید یک دلیلش این باشد که دیگر انگیزه‌هایی برای رقابت و پیشرفت ندارند.

او ادامه داد: قطعا نقش دبیر جشنواره در برگزاری هرچه بهتر این جشنواره بی‌تاثیر نیست ولی ما باید در سطح کلان برنامه‌ریزی کنیم. ارکسترهای ما باید بیشتر از قبل فعال باشند ولی در حال حاضر ارکسترهای ما بیشتر در مناسبت‌ها می‌نوازند. اگر تعداد ارکسترهای ما بیشتر بود نوازندگان ما انگیزه و امید پیدا می‌کردند تا در این ارکسترها عضو شوند و نوازندگی کنند.